КУМИТАИ ИҶРОИЯИ ҲИЗБИ
ХАЛҚИИ ДЕМОКРАТИИ ТОҶИКИСТОН ДАР ШАҲРИ ДУШАНБЕ

Даҳсолаҳои охир вазъи сиёсии ҷаҳони муосир мураккабу печидатар гардида, роҳу усулҳои муборизаҳои геополитикии бозингарони сиёсӣ куллан тағйир ёфта, бархурди манфиатҳо дар шакли наву дигаргуна сурат гирифта истодаанд. Имрўз бозингарони сиёсӣ таъмини манфиатҳои миллии худро асосан дар заминаи сиёсати хориҷии худ тарҳрезӣ намуда, бо истифода аз имкониятҳои табиию иқтисодӣ ва захираҳои инсонии кишварҳои дигар, махсусан кишварҳои рў ба тараққӣ онҳоро таъмин месозанд. Ин раванд яке аз самтҳои калидии сиёсати хориҷии бозингарони сиёсиро ташкил менамояд. Онҳо аз нуқтаҳо заиф ва осебпазири ҷомеаҳои рў ба тараққӣ бисёр нозукона ва маккорона истифода менамоянд. Суиистифода аз эътиқоди баланди динӣ ва дониши пасти динию дунявӣ, тафаккури хурофотпарастӣ ва сатҳи пасти донишҳои илмӣ ва ҷаҳонбинии илмию дунявӣ аз нуқтаҳои заифе маҳсуб меёбанд, ки бештар мавриди ҳадаф қарор доранд. Ҳамзамон онҳо дар ниқоби «демократия», «озодӣ», «зиндагии шоиста», «волоияти қонун», «ғамхорӣ», «башардўстӣ» ва даҳҳо арзишҳои дигар амал намуда, ҳадафҳои ғаразноку пасипардагии худро амалӣ менамоянд. Онҳо бо ин усули фаъолияти худ дар чандин кишварҳои дунё муваффақ низ гардидаанд, ки имрўз чунин кишварҳо ба майдони ҷангу низоъ ва шаҳрвандонашон ба гурезагони иҷборӣ ё қурбонӣ гирифтор шудаанд.

Нуқтаи муҳиме, ки ҳар як сокини ба ору номуси Тоҷикистон бояд абадан дар хотир дошта бошад он аст, ки акторҳои сиёсӣ ва давлатҳою гурўҳҳои махсуси манфиатдор тамоми ҳадафҳои ғаразноки худро дар аксари мавридҳо бо дасти шаҳрвандони худи давлатҳои зери ҳадаф қароргирифта амалӣ месозанд. Гурўҳҳои мухолиф ва хоинони тамоми давлатҳои дунёро дар дохили худ паноҳгоҳи сиёсӣ дода, ба онҳо шароитҳои мусоидро ҷиҳати пешбурди муборизаҳои ғаразноки сиёсӣ фароҳам меоранд. Онҳо шаҳрвандони хоини тамоми миллату давлатҳои зери ҳадаф қарор доштаро ҳамчун восита ва силоҳи пуриқтидортарини идеологӣ истифода бурда, бо дасти ин хоинон кишварҳои онҳоро ноором сохта, ба майдони ҷангу низоъ табдил медиҳанд.

Имрўз хоинони миллату давлати мо низ дар кишварҳои алоҳидаи дунё соҳиби шаҳрвандӣ ва паноҳгоҳи сиёсӣ мебошанд, ки дар пайи амалӣ намудани дастуру супоришҳои хоҷагони худ қарор доранд. Онҳо мехоҳанд, ки бо истифода аз тамоми роҳу воситаҳо вазъи сиёсии Тоҷикистонро ноором созанд ва дубора кишварро ба майдони ҷангу низоъ табдил диҳанд.

Аммо имрўз мардуми шарифи Тоҷикистон хуб медонанд, ки ҷонфидои миллат, наҷотбахши миллат, ваҳдатсолор ва сулҳофари миллат, ватандўсти асил, ватансози муваффақ, эҳёгари миллат, созандаву бунёкор ва роҳбари мардумсолор кист. Ўро барҳақ Пешвои миллат медонанд ва гиромию азизаш медоранд. Мардуми шарифи Тоҷикистон сарчашмаи асосии тамоми хушбахтиҳои худ шахсияти Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва мактаби давлатдории ўро медонанд. Бояд дар назар дошт, ки дар арафаи интихоботи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муборизаҳои сиёсӣ аз ҷониби хоиноне, ки дар боло зикрашон рафт, хеле шадид мегардад ва онҳо аз ҳар ҷиҳат мехоҳанд дар раванди баргузории ин маъракаи муҳими сиёсӣ халал ворид созанд. Онҳо бо пуштибонӣ ва дастгирии хоҷагони хориҷии худ, пеш аз ҳама, кўшиш менамоянд, ки роҳи давлатдорию давлатозии моро, ки мардумро аз вартаи ҷангу низоъ ва давлатро аз хатари нестшавӣ наҷот дод тағйир диҳанд ва ба ин восита ҳадафҳои худро татбиқ созанд.

Ин ҳолат тақозо менамояд, ки мо беш аз ҳар вақти дигар ҳушёру зирак бошем, роҳи ҳаёти худ ва роҳи миллати худро хуб донем ва роҳи боэтимодтарини давлатдориро, ки меъмораш Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад, ҳифз созем ва онро шарафмандона идома диҳем. Ин роҳ – роҳи хушбахтӣ ва зиндагии шоистаи миллати мо аст. Ин роҳест, ки моро ба сўи нур мебарад ва ояндааш дурахшон аст.

Имрўз вақти таваккал кардан нест. Мо бояд роҳи боэтимоди давлатдорие, ки дорем онро бо ифтихори бузурги ватандорӣ идома диҳем. Дар шароити муосир интихоби роҳи давлатсозӣ ва интихоби роҳбари давлат ба ҳеҷ ваҷҳ таваккалро намепазирад. Таваккал кардан дар ин ҷода хатар аст. Хатари нестшавӣ.

Аз ин рў, мо роҳи боэтимоди давлатдории худ ва роҳбари боэтимоди худро дорем, онро Пешвои худ медонем ва интихоби ҳамешагии мо Эмомалӣ Раҳмон аст. 

Роҳи давлатдорию давлатсозӣ ва ватандорӣ роҳи беохир буда, шахси ватандору ватандўсти асил то охирин лаҳзаи ҳаёт рисолати ватандориро бар дӯш гирифта, бо шарафи бузург ва ифтихори бепоён масъулияти фарзандии худро дар назди миллат ва ҷомеаи ҷаҳонӣ иҷро менамояд. Ҳеҷ як ватандори асил дар роҳи давлатдорию давлатсозӣ миллату кишвари худро дар нимароҳ намемонад. Балки бо ҷасорату ҷавонмардӣ ва таҳаммулпазирӣ шарафи бузурги ватандориро бар дўш гирифта, миллату давлати худро соҳибӣ намуда, мушкилотҳои ҷомеаро бартараф сохата, зиндагии шоистаи мардумро таъмин намуда, миллати худро ба шоистагӣ мерасонад. Намунаи олии чунин ватандорӣ ва чунин шахсият Эмомалӣ Раҳмон ва Мактаби давлатдории Ў мебошад. Эмомалӣ Раҳмон шахсият ва Пешвои хастанопазир дар роҳи ватандорӣ ва давлатсозӣ мебошад.

Мо ба қудрату тавонмандии давлатсозии Эмомалӣ Раҳмон эътимоди комил ва шоиста дорем ва ўро то абад арзандаи Сарварии тоҷикону Тоҷикистон медонем.

Қувватзода Сайдулло Зувайд, узви ташкилоти ибтидоии ҳизбии “Сарвар”

Истиқлол волотарин ва пурарзиштарин дастоварди давлату миллати тоҷик аст, ки кишвари азизи мо – Ҷумҳурии Тоҷикистон бисту нуҳ сол муқаддам – 9 сентябри соли 1991 ба он ноил гашт. Соҳибистиқлолӣ барои мо имконияти воқеӣ фароҳам овард, ки роҳи имрӯзу ояндаи миллат ва пешрафти минбаъдаи кишвари азизамонро ба сӯи ҷомеаи демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягона интихоб намоем. Мутаассифона, дар баробари ба даст овардани чунин неъмати бузург, дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷанги шаҳрвандӣ сар зад, ки иқтисодиёт ва рушди минбаъдаи кишвари моро боз дошт. Маҳз ин ҳодисаву воқеаҳои пурошӯб водор намуданд, ки оид ба масъалаи таъмини амнияти милливу давлатӣ, нигоҳ доштани оромии авзои ҷомеа, пойдории сулҳу субот ва таҳкими истиқлолияту ҳифзи дастовардҳои он андеша кунем, ки ин ҳама як қисми таркибии сиёсати давлатии моро ташкил медиҳанд.
Моҳи ноябри соли 1992 дар Қасри Арбоб Иҷлосияи ХVI-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба арсаи сиёсат шахсиятеро баровард, ки дастовардҳои минбаъдаи кишвар ба номи ӯ иртиботи ҳамаҷониба доранд. Аз рӯзи Сарвари давлат интихоб гардидани фарзанди барӯманди халқ – Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тамоми самтҳои ҳокимият асосҳои сохтори конститутсионӣ, меъёрҳои танзимкунандаи ҳаёти иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангии кишвар роиҷ гардиданд. Маҳз бо иродаи қавии Пешвои миллат, мо тавонистем, ки яке аз рукнҳои асосии давлатдории мустақил – Артиши миллӣ ва неруҳои сарҳадиро таъсис дода, ҳифзи марзу буми Ватан ва сарҳади давлатии худро таҳти назорати доимӣ гирифта, ба ҷанги шаҳрвандӣ хотима бахшем. Дар ин давра, сиёсати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар самти таъмини амнияти милливу минтақавӣ ва байналмилалӣ бомаром рушд карда, маҳз бо шарофати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон кишвари мо дар арсаи байналмилалӣ ҳамчун давлати пешсаф дар самти мубориза бо экстремизму терроризм, гардиши ғайриқонунии маводи мухаддир ва яроқу аслиҳа шинохта шудааст. Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин раванд, яъне вокуниш ба таҳдидҳои рӯзафзуни терроризм ва ифротгароӣ, ҷонибдори нақши калидӣ ва ҳамоҳангсози Созмони Милали Муттаҳид ва ниҳодҳои дахлдори он мебошад. Ҷумҳурии Тоҷикистон дар солҳои охир ташаббускори баргузории як қатор чорабиниҳои байналмилалӣ, ки ба масъалаи таъмини амнияти минтақавӣ ва байналмилалӣ равона гардидаанд, аз ҷумла Конфронсҳои сатҳи баланд дар мавзӯъҳои “Муқовимат бо терроризм ва ифротгароии хушунатомез” (4 майи соли 2018), “Ҳамкории байналмилалӣ ва минтақавӣ дар мубориза бо терроризм ва манбаъҳои маблағгузории он, аз ҷумла гардиши ғайриқонунии маводи мухаддир ва ҷинояткории муташаккил” (17 майи соли 2019), ки дар доираи коршиносони байналмилалӣ ҳамчун “Раванди Душанбе” маъмул аст ва инчунин Раисии Машварати ҳамкорӣ ва тадбирҳои боварӣ дар Осиёро барои солҳои 2018-2020 бар уҳда дорад. Ҳамаи ин аз нақши бузурги Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ин самт гувоҳӣ медиҳад. Чунончи Пешвои миллат дар суханронии худ дар Конфронси сатҳи баланд “Муқовимат бо терроризм ва ифротгароии хушунатомез” қайд намуда буданд: “Дар иртибот ба ин, таъкид карданиам, ки Тоҷикистон дар арсаи мубориза бар зидди терроризму ифротгароӣ, тундгароӣ ва дигар хатару таҳдидҳои замони муосир, аз қабили гардиши ғайриқонунии маводи мухаддир ва силоҳ, ҷинояткориҳои муташаккили фаромиллӣ ва киберҷиноятҳо шарики табиии ҳамаи давлатҳои дунё ва созмонҳои байналмилаливу минтақавӣ мебошад.” 
Бояд зикр намуд, ки маҳз аз мавҷудияти амнияти милливу минтақавӣ рушди минбаъдаи тамоми кишварҳо вобастагии калон дорад. Дар ин бобат, Пешвои миллат дар Конфронси сатҳи баланд “Ҳамкории байналмилалӣ ва минтақавӣ дар мубориза бо терроризм ва манбаъҳои маблағгузории он, аз ҷумла гардиши ғайриқонунии маводи мухаддир ва ҷинояткории муташаккил” хеле бамаврид қайд намудаанд: “Албатта, таъмини сулҳу субот ва амнияти пойдор яке аз омилҳои калидӣ ва шарти муҳими эҷоди раванди созандаи рушди устувор дар сатҳи байналмилалӣ ва минтақавӣ мебошад.” 
Ҳамин тавр, бояд қайд намуд, ки маҳз сиёсати сулҳпарваронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои кишвари мо имконият фароҳам овард, ки ваҳдати миллиро ҳамчун гавҳараки чашм нигоҳ дорем. Мутаассифона, тайи чанд соли охир душманони миллати тоҷик аз хориҷ истода, кӯшиш доранд, ки дигарбора сулҳу субот ва оромии кишвари моро халалдор созанд. Аз ин рӯ, тамоми мардуми шарифи Тоҷикистонро зарур аст, ки шукргузорӣ аз истиқлоли давлатӣ намуда, зиракии сиёсии худро аз даст надиҳанд ва баҳри таъмини амнияти кишвар ва минтақа кӯшиш намоянд.

Абубакр Маҳмадсаидзода, узви ташкилоти ибтидоии ҳизбии "Стратег"

Дар асоси Нақшаи баргузории мулоқоту вохӯриҳо оид ба таблиғу ташвиқи Барномаи пешазинтихоботии номзад ба мансаби Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, имрӯз дар толори муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии №87 вохӯрии шахсони боэътимод, гурӯҳҳои таблиғотии Ситоди марказӣ, шаҳрӣ ва ноҳиявии номзад ба мансаби Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон доир гардид.

Дар вохӯрӣ раиси  Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Синои шаҳри Душанбе  Файзуллозода З.Ф., аъзои гурӯҳи таблиғотии Кумитаи иҷроияи шаҳрии ҳизб  Норасов А.А. иштирок намуда, барономаи Пешазинтихоботии номзад ба мансаби Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро барои солҳои 2021-2027 зери унвони “Барои рушди устувори иқтисодӣ ва зиндагии шоистаи мардум ба интихобкунандагон расониданд.

 9.10.20
Гуруҳҳои мобилию волонтёрии Ситоди пешазинтихоботӣ дар ноҳияи Шоҳмансур аксияи таблиғотӣ баргузор намуда, сокинону интихобкунандагонро барои иштирок дар интихоботи Президенти кишвар даъват намуданд. Зимнан варақаҳои иттилоотиро бо фарогирии маълумотҳои муҳим дар бораи иштирок дар интихобот  ба сокинону интихобкунандагон дастрас намуданд.
Аз ҳар иштирокчӣ даъват шуд, ки барои рушди минбаъдаи давлату ҷомеаи кишвар дар интихобот фаъолона иштирок намоянд.