КУМИТАИ ИҶРОИЯИ ҲИЗБИ
ХАЛҚИИ ДЕМОКРАТИИ ТОҶИКИСТОН ДАР ШАҲРИ ДУШАНБЕ

Муроҷиатномаи аҳли омӯзгорон, варзишгарон ва донишҷўёни Кумитаи иҷроияи ибтидоии “80-солагии Душанбе” Донишкадаи тарбияи ҷисмонии Тоҷикистон ба номи С. Раҳимов ба баёния оиди таъсиси созмони “Анҷумани озодандешони тоҷик”

Инсони солимақл бояд дар баёни гуфтору рафтору кирдори худ ҳамеша андешаманд ва соҳиби каломи солим бошад. Махсусан, вақте ки мухотаб аҳли ҷомеа қарор мегирад. Дар мавриди суханронӣ, иттилоърасонӣ ва гузоришу баёнияҳое, ки дар расонаҳои наҳзатӣ эълон намудаанд, ки гӯё гурӯҳе аз зиёиёни сиёсии тоҷик, ки берун аз кишвар ба сар мебаранд, созмони бо номи “Анҷумани озодандешони тоҷик” таъсис додаанд. Баёнияи матбуотии наҳзатӣ, ки дар саҳифаи фейсбук нашр шуд, дар қатори дигар сокинони кишвар мо омӯзгорони Донишкадаи тарбияи ҷисмонии Тоҷикистон ба номи Саидмӯъмин Раҳимов аз сомонаҳои интернетї моро нигароннамуд.

Ҳодисаҳои паҳн намудани ахборҳои нодуругсти “иғвогарона” ва “тӯҳматангез” аз ҷониби расонаҳои наҳзати исломӣ ва даъвои онҳо нисбати худро чун “зиёиёни озодандеш” буданашон сабаб шуд, то таваҷҷӯҳ намоем, ки то кадом андоза онҳо “озодандешанд”?

Вале паҳн намудани ибораҳои бодабдабаи “афроди шинохта”, “шахсиятҳои сиёсии тоҷик”, “рӯшанфикрони миллат”, “озодандешони тоҷик” дар расонаҳои бегона дар муаррифии муассисони ин “анҷуман”, ки сазовори ин ибораҳои “воҳиманок” нестанд, боиси нигаронии аҳли донишкада гардид, натанҳо бахшиданӣ нест, балки сазовори мазаммат аст. Обуранг додани дурӯғбофиҳо нисбати “фардҳои шинохта”-еро мисли Темури Варқӣ, Равшани Темуриён, Аюб Эгамов, Ҳаким Раббимпур, ки онҳо на тоҷиканду на забони тоҷикиро медонанд ва худро бешармона “озодандешони тоҷик” номидаанд, чӣ тавр чунин як омили густохонаро метавонанд, ба забон биёранд?

Роҳбари ҲНИТ одат кардааст, ки ҳар сухани воҳимазои “озодандешони тоҷик”-к “гурўҳи 24”-ро васф намуда, дастгирӣ кунад ва аз як амри маъмули сенсатсиясозӣ барояш расм шудааст. Ин дафъа низ надониставу насанҷида мехостанд ҳангома бисозанд, вале тирашон хок хӯрд, дар байни зиёиёну озодандешони тоҷик лақаби “дурӯғгӯ”-ро гирифданд. Аз рӯи муаррифии худ Алим Шерзамонов, Темур Варқӣ, Ҳаким Раббимпур, Равшани Темуриён, Сайидюнус Истаравшанӣ ва Аюб Эгамов, ки дар баёнияи таъсиси Анҷумани озодандешони тоҷик имзо гузоштаанд, ин қабил иқдоми зиштро, ки бояд аз ҷониби ҳар як фарди дур аз кишвар маҳкум гардад. Тоҷикистонро имрӯз мамолики дунё чвун давлати воҳиду ягона, соҳибватан, дорои фарҳанги қадиму воло мешиносанд. Ва таҳти сарварии Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон ба Ватан хонаи умеди тоҷикони ҷаҳон табдил ёфт.

Онҳо хуб медонанд, ки гуноҳашон дар назди миллат хеле вазнин аст, бинобар ин талошҳояшон баҳри сафед кардани зертобеу пайравонашон тавассути ташкилотҳои байналмилалӣ ва маблағҳои аз хориҷа бадастовардаашон онҳоро маҷбур месозад, ки дар байни баҳри беканор дасту почак зананд, то ки ғарқ нашуда ба хушкӣ расанд.

Таърих ҳеҷ гоҳ фаромӯш намешавад. Ҳар инсон, ки тафаккури солим дорад рӯзҳои фоҷиабори миллатро бо бозичаи дасти дигарон гаштани Кабириҳо барин фарзандони Ватан сар зад фаромӯш намекунанд. Мардуми Тоҷикистон фаҳмид, ки идеологияи собиқ ҲНИТ, “гурӯҳи 24”, “Инот-2”, “озодандешони тоҷик” ба мардум ҳеҷ чиз дода наметавонад. Мо тоҷикон ба хотири эмин нигоҳ доштани якпорчагии Ватан, замину обу ҳавои Тоҷикистонро бо дилу ҷон бояд қадр кунем. Бо таваҷҷӯҳ ба ин ниҳодҳои маърифатӣ, иҷтимоӣ, сиёсӣ, фикрӣ ва фарҳангиро зарур аст, ки барои ҷилавгирӣ аз ташкилотҳои динӣ-мазҳабӣ бо ҳам даст диҳанд ва ба ин восита дар ҳамбастагии миллӣ ва мубориза алайҳи тундфароӣ ва экстремизми динӣ-мазҳабӣ саҳм бигиранд.

КИ ҲХДТ дар ноҳияи Сино

Дар асоси нақша – чорабиниҳои Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Сино оид ба таҷлили 24 солагии Рӯзи таъсисёбии ҲХДТ миёни хонандагони синфҳои болоии муассисаҳои таҳсилоти миёнаи ҳудуди ноҳия озмуни иншои беҳтарин дар мавзуи “Пешвои миллат созандаи имрӯзу фардои мо” баргузор гардид, ки зимни он иншои хонандагон аз тарафи ҳайати коммисияи озмун санҷида шуда, ғолибон муайян гардиданд.

Ғолибони ҷойҳои дуюм ва сеюм бо ифтихорнома ва туҳфаҳои хотиравӣ қадрдонӣ карда шуданд. Ғолиби ҷойи аввали озмун 11 декабри соли равон дар меҳмонхонаи “Ҳаят Реҷенси Душанбе” дар маҷлиси тантанавӣ бахшида ба Рӯзи таъсисёбии Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон қадрдонӣ карда мешавад.

Кормандони Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Фирдавсӣ дар ташкилоти ибтидоии “Ирфон” тибқи супориши протоколии маҷлиси назоратии назди раиси Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Душанбе бахшида ба таҷлили 24-умин солгарди Рўзи таъсисиёбии ҲХДТ соати сиёсӣ доир намуданд.
Дар он масъулини ҳизбӣ зикр доштанд, ки ҳизби бонуфузи мамлакат ҳанӯз аз рӯзҳои аввали фаъолияти хеш ҳадафҳои созандаву бунёдкоронаро мавриди амал қарор дода, тавонист таҳти роҳбарии хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои муаззами миллат, Раиси ҲХДТ, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба дастовардҳои бузург ҳам дар сиёсат, ҳам дар иқтисодиёту иҷтимоиёт, фарҳанг бирасад. Сафи аъзои ҳизб дар тӯли ин солҳо аз ҳисоби шахсони арзандаву пурмасъул, худшиносу ватандӯст афзуда, сохтори ҳизб устувору қаввӣ гардид.